Erkek İsim Anlamları – E Harfi

ERGUVAN: (FAR) Kirmizi renkli bir çiçek.
ERGÜÇ: (TR) Erkek gücü.
ERGÜDEN: (TR) Yigitlik eden erkek. Yönetme kabiliyeti olan, lider.
ERGÜDER: (TR) (bkz. Ergüden).
ERGÜL: (TR) Nadide gül, tek gül.
ERGÜLEÇ: (TR) Güleryüzlü erkek.
ERGÜMEN: (TR) Amacina, istegine kavusan.
ERGÜN: (TR) Yumusak uysal kimse. Sulu kar, sulu saf kar.
ERGÜNAY: (TR) (bkz. Ergün).
ERGÜNER: (TR) Yumusak huylu, uysal erkek.
ERGÜVEN: (TR) Kendine güvenen.
ERGÜVENÇ: (TR) Güven duyulan kimse.
ERHAN: (TR) Iyi, adaletli hükümdar.
ERHUN: (TR) Hunlu yigit.
ERIB: (AR) Akilli, zeki kimse.
ERIKER: (TR) Becerikli, yürekli adam.
ERIM: (TR) Bir seyin erebilecegi uzaklik. Vakif olmak, yetmek.
ERIMEL: (TR) (bkz. Erim).
ERIMSAH: (TR) (bkz. Erim).
ERINÇ: (TR) Rahat, huzur.
ERINÇER: (TR) Huzur veren kimse.
ERIPEK: (TR) Yumusak, uysal erkek.
ERIS: (FAR) Zeki, uyanik, azili.
ERKAL: (TR) Erkek kal, adam olarak kal.
ERKAN: (AR) Bir toplulugun ileri gelenleri, büyükler, üstler. General ya da amiral asamasindaki askerler. Yol, yöntem, adet, usûl. Temel esaslar. Rükünler, direkler.
ERKAM: (AR) Rakamlar, sayilar, yazilar.
ERKE: (TR) Is basarma gücü. Nazli serbest büyütülmüs çocuk.
ERKEL: (TR) Güçlü, kudretli el.
ERKILIÇ: (TR) Kiliç gibi keskin güçlü yigit.
ERKINAY: (TR) Çalisan erkek.
ERKIN: (TR) Serbest, hür.
ERKINER: (TR) Bagimsiz, özgür insan.
ERKMAN: (TR) Güçlü, etkili, sözü geçen kimse.
ERKOÇ: (TR) Güçlü, iriyan erkek.
ERKOÇAK: (TR) Cömert, eli açik. Yigit, kahraman. Becerikli.
ERKSAN: (TR) Güçlü, etkili san, taninmis ad.
ERKSOY: (TR) Güçlü soydan gelen.
ERKSUN: (TR) Gücünü, kudretini göster.
ERKUL: (TR) Erkek kul, güçlü kuvvetli adam, kul.
ERKUT: (TR) Güçlü, dayanikli erkek. Mübarek insan, kutlu insan.
ERKUTAY: (TR) Ugurlu ayda dogan erkek.
ERMAN: (FAR) Arzu, istek. Yerinme, pisman olma.
ERMIN: (FAR) Keykubat’m dördüncü oglu.
ERMIS: (TR) Allah’a yönelmis ve bu yolda merhale katetmis kimse. Veli, aziz.
ERMIYE: (AR) Dolu yagdiran kasirga.
ERNOYAN: (TR) Yigit baskomutan.
EROGUZ: (TR) Yigit kimse.
EROKAY: (TR) Seçkin, begenilen erkek.
EROL: (TR) Erkek ol. “Er” ve “ol” kelimelerinden birlesik isim.
ERONAT: (TR) Dürüst, güvenilir, iyi erkek.
EROZAN: (TR) Erkek ozan, sair.
ERÖZ: (TR) Özü erkek, yigit olan.
ERSAL: (TR) Yigitliginle tanin.
ERSALMIS: (TR) (bkz. Ersal).
ERSAN: (TR) Adiyla, saniyla ünlenmis erkek. Güzel, güçlü san birakmak.
ERSAVAS: (TR) (bkz. Ersal).
ERSAYIN: (TR) Saygi deger kimse.
ERSEÇ: (TR) Seçkin ol.
ERSEN: (FAR) Meclis, kurultay, kongre.
ERSERIM: (TR) (bkz. Serim).
ERSEVEN: (TR) Seven erkek.
ERSEVER: (TR) (bkz. Erseven).
ERSEVIM: (TR) Sevimli, sempatik erkek.
ERSEZEN: (TR) (bkz. Ersezer).
ERSEZER: (TR) Kavrayisi güçlü erkek.
ERSÖZ: (TR) Yigit sözlü.
ERSU: (TR) (bkz. Ersöz).
ERSUNAL: (TR) (bkz. Ersu).
ERSAD: (TR-FAR) Sevinçli, mutlu erkek.
ERSAHAN: (TR) Sahin gibi güçlü yigit.
ERSAHIN: (TR) Erkek sahin, kus.
ERSAN: (TR) Yigitligiyle taninmis, ünlenmis erkek.
ERSED: (AR) Resid, ergin olan, dogru yola daha yakin, hareket hatti daha iyi olan.
ERSEN: (TR) Mutlu, neseli erkek.
ERTAN: (AR) Erken gün dogma zamani..
ERTAS: (TR) Tas gibi erkek. Er ve tas kelimelerinden birlesik isim.
ERTAY: (TR) Uzun boylu, yakisikli erkek.
ERTE: (TR) Gelecek safak, safak sökme zamani. Yarin. Herhangi bir iste ilk basari.
ERTEK: (TR) Tek, essiz yigit.
ERTEKIN: (TR) Soylu erkek. Er ve tekin kelimelerinden birlesik isim.
ERTEN: (TR) Sabah günesin dogdugu zaman. Gün.
ERTINGÜ: (TR) Olaganüstü görülmemis.
ERTOK: (TR) Gözü, gönlü tok yigit.
ERTÖRE: (TR) Töreleri olan yigit.
ERTUG: (TR) Sorguç tutan erkek.
ERTUGRUL: (TR) Dürüst, dogru, yigit.
ERTUNA: (TR) (bkz.Tuna).
ERTUNÇ: (TR) Tunç renkli erkek. Tunç madeni gibi güçlü kuvvetli erkek.
ERTUNGA: (TR) Yigit hakan. Uygur yazitlarinda geçen Türk adi.
ERTÜZE: (TR) (bkz. Tüze).
ERÜSTÜN: (TR) Üstün erkek.
ERVA: (AR) Çok güzel genç. Son derece cesur ve yigit adam.
ERYALÇIN: (TR) Sert, güçlü, boyun egmez yigit.
ERYAMAN: (TR) Güçlü, becerikli.
ERYAVUZ: (TR) Yürekli, korkusuz.
ERYETIS: (TR) Erken gel.
ERYILDIZ: (TR) Yildiz gibi parlak yigit.
ERYILMAZ: (TR) (bkz. Yilmaz).
ERZADE: (TR-FAR) Yigit oglu.
ERZAN: (FAR) Ucuz, bol. Uygun, münasip, layik.
ESAD / ESAT: (AR) Oldukça mutlu, daha saadetli. Çok hayirli.
ESED: (AR) Arslan. Gazanfer. Haydar. Cesur ve kahraman kisi anlamindadir.
ESEN: (TR) Sag, salim, saglikli.
ESENBOGA: (TR) (bkz. Esen).
ESENDAG: (TR) Dag gibi güven verici ve saglam yapti.
ESENER: (TR) Saglikli, rahat kimse.
ESENTÜRK: (TR) Güçlü, kuvvetli, saglikli Türk.
ESER: (Ar.) Nisan, alamet, iz. Etki, tesir. Yok olmus bir nesneden kalma parça. Bir kisinin ortaya koydugu ürün.
ESLEK: (TR) Çaliskan, gayretli. Yumusak basli, uysal. Atik, çevik.
ESLEM: (AR) En güvenli, en emin, en dogru yol.
ESAY: (TR) Ay kadar güzel.
ESCA: (AR) En cesur, en yigit kisi.
ESFAK: (AR) Daha sefkatli, çok merhametli.
ESIR: (AR) Çok sevinçli.
ESRAF: (AR) Serefli, saygin kimseler. Bir yerin zenginleri, sözü geçenler.
ESREF: (AR) Serefli, çok onurlu, çok aziz, pek muhterem.
ETEM: (AR) Daha tam daha noksansiz, mükemmel.
ETHEM: (AR) Karayagiz at.
EVCAN: (TR) Evdeki insan evcimen.
EVCIMEN: (TR) Evine, ailesine bagli. Ev islerinde becerikli.
EVFA: (AR) Daha vefali, cana yakin, sözünde duran.
EVIRGEN: (TR) Isini bilen, tedbirli kimse.
EVLIYA: (AR) Veliler. Allah’in dostlari.
EVREN: (TR) Büyük yilan, ejderha. Felek, zaman. Kainat, dünya.
EVSAN: (AR) Pullar, harçlar
EVVAH: (AR) Çok ah eden. Çok dua eden. Merhametli.
EVVEL: (AR) Ilk baslangiç, ilkin.
EYGÜL: (TR) Iyi.
EYMEN: (AR) Daha ugurlu, çok talihli, hayirli, kutlu. Sag taraftaki.
EYÜB / EYÜP: (AR) Sabirli. Dönen, pisman olan, günahlarina tövbe eden.
EZEL: (AR) Baslangici olmayan
EZELHAN: (AR-TR) (bkz. Ezel).
EZGÜ: (TR) Makam, hava.
EZHAN: (AR) Insanda akil, fikir, zeka, hafiza anlayis, kavrayis, kudretleri.
EZHERAN: (AR) Ay ve günes.
EZNEV: (FAR) Yeni bastan, yeniden.
EZRAK: (AR) Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su.