Kanlı Çiftlik

içli bir çocuk ! “diye söylendi.” Doktorları duygusuz

sanırdım, onu görünce, yanıldığımı anladım ”

* * * *

Ayşe hanım, yatağını pencerenin yanına çektirdi.

Evin işlerini Hasan’ın karısı yapıyordu. Evi süpürü-

yor, bulaşıkları yıkıyor, yemekleri yapıyor, sonra

evine gidiyordu.

Ayşe hanım, ” Sağol kızım ! Allah ne muradın

varsa versin !” diye yataktan kalkamadığı için

gülümseyerek onun arkasından bakıyordu.

Gülbahar”Abla, senin bize gösterdiğin yakınlık

her şeye değer…Kocam da ben de, beyden de sen-

den de çok memnunuz…! Allah, tez zamanda iyi-

leştirir inşallah !” diye kapıyı çekip çıkıyordu evden

* * * *

Gülbahar, gece ağrıdan uyuyamıyor, Behram Bey

kasabadan bir sıhhıyenin eline birkaç kuruş vererek

acılarını dindirmek için, ağrı kesici iğne yaptırıyordu

Bazı geceler, karyolanın yanına bir sandalye atarak

karısının baş ucunda beklerken, uyuya kalıyordu.

Zavallı kadın, durmadan kilo kaybediyordu, aldığı

ilaçlar yüzünden başındaki saçlar dökülmeye baş-

lamış, bere ile kapatmaya çalışıyordu…O güzelim

kadından geriye kuru bir iskelet kalmıştı sanki…

Artık, tuvalete kadar gidecek bir gücü bile yoktu….

Gülbahar,”Bey, Allah’ın gücüne gitmesin ya, hep

iyileri alıyor, dün gece , çok kötü bir rüya gördüm

Ayşe hanımın koynuna, boz bir yılan girdi, ter içinde

uyandım…Seni uyandırmaya kıyamadım…Galiba

hanımım gidici…!” dedi..

“Ağzından yel alsın, bey de çok yaşamaz !

Biliyorsun, iki kere kalp krizi geçirmiş….!”

” Ben, evi süpürüyüm de, ablayı bir

yoklayım…! Beyin, kirli gömlekleri varsa ,

makinada yıkayım…! Yemek yapıyım ! Sen de

atlara tımar yaptıktan sonra oraya gel…!”

” Kahya, kasabada benim arkamdan atıp

tutuyormuş…Derviş Bey, yanına almış iti…! Onun

ne biçim adam olduğunu bilmiyor, şeytane papucu-

nu ters giydirir…Şoförü de yanına alacakmış …”

“Elin lafına bakma Hasan’ım ! El nalına da vurur

mıhına da…!”