Anne’ye

Şimdi orada sabah Yanmışsındır. Kuşluk vakti Gökyüzünden Yağmur gibi inen meleklere Açmışsındır kapını. Kumrular konuyor mu yine pencerene Ekmek ıslayıp koyuyor musun yine önlerine Günaydın anne şimdi orada sabah Uyanmışsındır. Allah bilir Dün gece beni düşünüp ağlamışsındır. Akşamüstü oturup pencereye Gözlüyor musun yine yolumu Biliyorum yokluğum kırmıştır Kanadını kolunu.

» Devamını Oku

Kadın Ana

Kolu kanadı kırık bir merkebin İpine asılıyordu kadın ana Adı kadındı nenesinden kalma Ve anaydı Yükü merkebin taşıdığı Odunlardan ağır Çok çok daha. Kadındı kadın olmasına Ama anaydı da Zor olan da bu ya. Merkebin ipine asılanda Elleri değildi aslında. Kurumuş çatlakları Dağ gibi nasırları Görünce avucunda Kendi gelirdi ip Ve merkep Bana mısın demeden dağa taşa. Uğur Arslan

» Devamını Oku

Güneşin Çocukları

Güneşin çocuklarıydık Yalın sevdik Ağladık. Gün doğmak bilmedi Gözükara gençliği Karanlıkla boğuşurken harcadık. Güneşin çocuklarıydık Gün görmedik Ay ışığında yandık. Giyinip en pahalısından Beyaz keten gömleği Üstten iki düğmeyi de açıp Hovardalığa çıkamadık Tatil yüzü görmedik Bizim değildi bayramlar.

» Devamını Oku
1 3 4 5 6 7 11