Tek Kıtalık Şiirler

Ana’ya Bırakıp gittin anam, garip kaldım dünyada, Sensizlik çok zor imiş, geç de olsa anladım. Dün gece gördüm seni boynun bükük rüyada, Aradaki yollara engellere ağladım. Gelmek için çırpındım, ulaşamadım sana, Gerçekten öldüğünü ondan sonra anladım… Yağmur Göklerden damla damla boşalıverdi yağmur, Her bir zerre bereket her bir zerre sanki nur. Sabret ey gönül bir gün belki senin içinde, “ah”

» Devamını Oku

Dönüş

Uzun yollar nihayet tükendi geldim anam, Lakin gelene kadar bin kere öldüm anam. Arada yollar uzun denizlerse bitimsiz, Ben mahzun ve çaresiz ve en beteri sensiz… Biliyorum nihayet varıverdin menzile, Son kere göremeden gittin o mutlak yere. İçimde fırtınalar gözlerimse çaresiz, Geliverdim yuvaya, yuva sensiz ben sensiz! Açıverdi kapıyı boynu bükük çocuklar, İçimde hıçkırıklar ruhumda hıçkırıklar… Kapıdan girer girmez kokunu

» Devamını Oku

Anne’ye

Şimdi orada sabah Yanmışsındır. Kuşluk vakti Gökyüzünden Yağmur gibi inen meleklere Açmışsındır kapını. Kumrular konuyor mu yine pencerene Ekmek ıslayıp koyuyor musun yine önlerine Günaydın anne şimdi orada sabah Uyanmışsındır. Allah bilir Dün gece beni düşünüp ağlamışsındır. Akşamüstü oturup pencereye Gözlüyor musun yine yolumu Biliyorum yokluğum kırmıştır Kanadını kolunu.

» Devamını Oku