Tarkan – Gün Gibi

Bi baska yakiyor onun atesi
Öpüsü, iç çekisi, gülüsü bi baska
Kalbimde bas kösededir yeri
Huzura kavustum kollarinda

Avare kuytularda biçareydim
Buz gibi soguktu yalnizligi gecelerimin

Gün gibi dogdu yarim
Zifiri karanligima
Tam ümidi kesmisken
Yetisti imdadima
Bundan böyle ben
Ölsem de gam yemem
Bu dünyanin kederi, yükü
Viz gelir bana

Çok çekti çok, çok üzüldü çok
Ha bire alev alev yandi söndü bu yürek
Ama yine de yitirmedi o, aska inancini
Sonunda yüzüne güldü bu felek

Lafi mi olur
O istese; varim, yogum, herseyim onun
O istese, bu can feda bi bakisina
Tutusunca tenim teninde
Zaman durur sanki bu bedende
Onun bir nefesi bedel dünyalara