Ürperiş
Hasret şafaklarına gözyaşlarım döküldü
Bir mumun ışığıyla ne geceler bitirdim…
Estağfirullah çektim, acıya şükür ettim
Beynimin ızdıraptan hücreleri söküldü…
Mum yaşını dışına ben içeri akıttım
Her damla gözyaşıyla gönlüme nur’lar doldu…
Hicranım gökyüzüne sevgi köprüsü kurdu
Ömre yeter geceyi bir gecede yaşadım…
Mumun titremesiyle gölgelendi duvarlar
Ürperdim yalnızlıktan, sessizliği hissettim…
Elimle tutuverdim yalnızlığı hapsettim
Gönlümün hücresinde ölümcül hatıralar…
Saçlarımın ucuna kadar titreyiverdim
Tanıdık bir acıydı, aşina bir ürperişâ€¦
Ölüm hayat arası efsunlu gidiş geliş
Kimsesiz gecelerde binlerce ölüverdim…
Arif Nihat Polat