Tek Kıtalık Şiirler

Ana’ya

Bırakıp gittin anam, garip kaldım dünyada,
Sensizlik çok zor imiş, geç de olsa anladım.
Dün gece gördüm seni boynun bükük rüyada,
Aradaki yollara engellere ağladım.

Gelmek için çırpındım, ulaşamadım sana,
Gerçekten öldüğünü ondan sonra anladım…

Yağmur

Göklerden damla damla boşalıverdi yağmur,
Her bir zerre bereket her bir zerre sanki nur.
Sabret ey gönül bir gün belki senin içinde,
“ah” eden olur elbet bir ağlayan bulunur…

Arif Nihat Polat

77 yorum

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir